Το τίποτα με την μορφή του κενού υπήρξε αντικείμενο φιλοσοφικής διαμάχης και διατύπωσης οντολογικών θεωριών από τους αρχαίους ημών προγόνους, αλλά και από σύγχρονες μορφές του επιστημονικού και φιλοσοφικού χώρου.
Το τίποτα με τη μορφή της ατολμίας, της απραξίας ή και της ανικανότητας συναντάται, δυστυχώς, ως δεδομένο διαχρονικά στον χώρο της πολιτικής, που κάθε άλλο παρά αρένα μπορεί να χαρακτηρισθεί, σ ’αυτή την περίπτωση.
Για να συνεχίσεις να είσαι ακόμη ένας χρήσιμος τίποτας στην μακρά λίστα των προκατόχων σου
Πολιτικοί και πολιτειακοί άρχοντες και αξιωματούχοι, εκλεγμένοι ή μη επιλέγουν την ασφάλεια του τίποτα και της αποχής. Ο ευκολότερος και ασφαλέστερος τρόπος για να είσαι «φίλος» με όλους και να συνεχίσουν να έχουν «την καλύτερη εντύπωση για σένα», είναι να μην ενοχλήσεις και να πειράξεις το κάθε είδους κατεστημένο και τα συμπαρομαρτούντα συμφέροντα. Να αφήσεις το χρόνο της θητείας σου να περάσει, να τελειώσει ο χρόνος που είχες το καθήκον αλλά και την ευκαιρία να αλλάξεις κάποια πράγματα, προς όφελος της κοινωνίας και των ανθρώπων που σε εμπιστεύτηκαν και η κατάσταση να παραμείνει η ίδια και να διαιωνίζεται. Μπορείς να πεις ότι «προσπάθησες» κιόλας, ότι ήταν «δύσκολα» και θα σε πιστέψουν. Και εκείνοι θα συνεχίσουν να έχουν τις «καλύτερες των εντυπώσεων για σένα». Και εκείνοι θα συνεχίσουν να λένε «τα καλύτερα λόγια για σένα». Και που ξέρεις, το πιο πιθανόν είναι να σε στηρίξουν ξανά για να συνεχίσεις να κάνεις το τίποτα σου. Για να συνεχίσεις να μην πειράζεις τα κάθε είδους κατεστημένα και συμφέροντα, που κτίστηκαν με «κόπους και θυσίες» χρόνων. Για να συνεχίσεις να είσαι ακόμη ένας χρήσιμος τίποτας στην μακρά λίστα των προκατόχων σου.
Αν όμως κάνεις το «λάθος» και η συνείδηση και η αξιοπρέπεια σου δεν σε αφήνουν να κλείσεις τα μάτια σ ’αυτά που έχεις καθήκον να αλλάξεις, σ ‘αυτά που έχεις καθήκον να βελτιώσεις και να πάρεις ένα βήμα μπροστά αυτά που έχεις παραλάβει, τότε να είσαι έτοιμος να δεχτείς τις συνέπειες της εξόδου σου από την ασφάλεια του τίποτα.
Να είσαι έτοιμος να δεχθείς την προσπάθεια σπίλωσης του ονόματος σου. Να είσαι έτοιμος να δεχθείς την ασκήμια του πραγματικού προσώπου «φίλων» και «συνεργατών» που μέχρις πρότινος έλεγαν τα «καλύτερα» για σένα. Να είσαι έτοιμος με γερό στομάχι και πολλές αντοχές να βαδίσεις το μοναχικό δρόμο της αλλαγής, της αλήθειας, της ανανέωσης, της ειλικρίνειας των προθέσεων μακριά από προσωπικές ατζέντες και υστερόβουλους σχεδιασμούς. Τον δρόμο της δικαιοσύνης. Να είσαι έτοιμος.
Και αν επιλέξεις τον δρόμο αυτό, μην περιμένεις ευχαριστώ και τιμές. Άς έμενες στην ασφάλεια του τίποτα αν τα ήθελες αυτά. Το μοναδικό ευχαριστώ, όταν όλα θα έχουν τελειώσει, να είσαι σίγουρος θα σου το πει το βράδυ η συνείδηση σου, πιστοποιώντας σου ότι άλλαξες με εκείνα που τόλμησες, προς το θετικό, έστω και μια ζωή, μια οικογένεια. Τίποτα άλλο.
Ο Ανδρέας Φράγκος είναι δικηγόρος και πρόεδρος του ΔΣ του ΡΙΚ
