Όλα ειπώθηκαν και μόνο το φθινόπωρο συνεχίζει το αιώνιο παράπονό του… Τ. Λειβαδίτης
Φυσάει φθινόπωρο για τα καλά. Πτώσεις φυλλοβόλων ασθμαίνουν μπροστά στα βλέμματά μας.
Ταξιδεύουν τα σύννεφα με τη βροχή έτοιμη να ποτίσει τη γη. Ανάγκη μεγάλη να συγκρατήσουμε υγρό το χώμα αλλά και την ανάσα μας. Έτσι θα προχωρήσουμε αρμονικά φύση και άνθρωπος για να ανεβάσουμε τον ήλιο στη θέση που του αξίζει. Χέρια αναβάτες επείγουν σε καιρούς ξηρασίας.
Πόσα λησμονούμε και πόσα έχουμε αφήσει να ξεθωριάσουν. Πυξίδες διαχρονικές, καταφύγια μοναδικά… όλα σε ένα συρτάρι ακουμπημένα. Ας ξεκλειδώσουμε την εποχή όπως της αρμόζει κοιτάζοντας ψηλά αλλά και βαθιά ώστε οι φλέβες να γεμίσουν παπαρούνες και να βγάλουν φτερά.
Η Μαρία Χριστοδούλου είναι Εκπαιδευτικός
