“Έχουμε την τάση να πιστεύουμε αυτούς που δεν γνωρίζουμε, γιατί δεν μας έχουν ποτέ εξαπατήσει” έγραψε ο Άγγλος συγγραφέας Σάμουελ Τζόνσον. Ο πολίτης έχει υποχρέωση να υπερασπίζεται διαρκώς τα δικαιώματά του. Δικαίωμα στη ζωή, την εργασία, την υγεία, την παιδεία, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, τη στέγαση ,τον τουρισμό κ.α. Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών σε μια δημοκρατία γίνεται με τον λόγο του, με την αντίδραση του, με τη δικαιοσύνη και καθοριστικά με την ψήφο του. Οι κυβερνήσεις και η Αυτοδιοίκηση έχουν ιερή υποχρέωση να εξασφαλίζουν ζωή χωρίς ανισότητες, χωρίς διακρίσεις με ισοπολιτεία και ισονομία.Όταν ο πολίτης διαπιστώνει πως οι εξουσίες τον εξαπατούν, πως κάνουν διαφορετικά απ’ ότι υποσχέθηκαν προεκλογικά, τότε έχει κάθε δικαίωμα να αντιδράσει ,να πιέσει για να ανατρέψει μια αντικοινωνική απόφαση. Το αν μια απόφαση είναι αντικοινωνική και απάνθρωπη δεν είναι ζήτημα υποκειμενικής κρίσης. Η μείωση εισοδημάτων, μισθών, συντάξεων και η επιβολή δυσβάσταχτων φόρων είναι αντικειμενικά αντικοινωνικές πολιτικές. Η αναξιοκρατία και το βόλεμα των ημετέρων της εξουσίας αποτελεί την ευθεία προσβολή της προσωπικότητας του ανθρώπου-πολίτη. Το δίκαιο κράτος πρέπει να ασκεί δίκαιη πολιτική, να λαμβάνει αποφάσεις που να εξουδετερώνουν την ανισότητα της κοινωνίας και να βελτιώνει την ποιότητα ζωής. Ο πολίτης είναι άνθρωπος και δεν είναι αντικείμενο εξαπάτησης της πολιτικής εξουσίας και των διαφόρων πολιτικών κομμάτων της κεντροδεξιάς, κεντροαριστεράς, αριστεράς η ακραίων.
Υπάρχουν παραδείγματα στην παγκόσμια ιστορία, τα οποία δείχνουν πως οι αγώνες των λαών ανέτρεψαν πολιτικές και έστρεψαν τη ροή της ιστορίας σε δικαιότερες πολιτικές. Δεν είναι παράλογο και ούτε αντιδημοκρατικό ο λαός να αντιδρά όταν θίγεται. Οι πολιτικοί δεν έχουν το αλάθητο. Και πρέπει να έχουν τη δύναμη και το θάρρος να ζητούν συγνώμη από τους πολίτες όταν τους αδικούν. Και να αλλάζουν αποφάσεις. Σε μια κοινωνία που δεν υπάρχει αρμονική συνύπαρξη εξουσίας και λαού, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει πρόοδος και ευημερία. Ποιος δίνει το δικαίωμα στους πολιτικούς να εξαπατούν τους πολίτες; Ο πολίτης από την άλλη προσδοκά μια καλύτερη ζωή και πιστεύει. Γι’ αυτό η εξαπάτηση των λαών από τους πολιτικούς πρέπει κάποτε να γίνει ποινικό αδίκημα.Δεν μπορεί , προκειμένου να ανέλθει κάποιος στην εξουσία να υπόσχεται τα πάντα σε όλους. Έτσι χάνεται η εμπιστοσύνη των πολιτών προς την πολιτική και τους πολιτικούς. Έτσι απομακρύνονται οι πολίτες από τους πολιτικούς και τα κόμματα. Αυτό δε σημαίνει πως χάνουν τον σπόρο της πολιτικής κρίσης. Αυτός υπάρχει. Είναι απαραίτητος σε μια δημοκρατία.Η εξουσία πάντοτε είναι απαραίτητο να νιώθει την ανάσα του λαού. Να σέβεται και να φοβάται το λαό. Να τον αγαπά το λαό. Να εργάζεται η εξουσία για μια κοινωνία δικαιοσύνης και αξιοπρέπειας. Οι πολίτες δεν είναι υποτακτικοί. Οι πολίτες δεν διαχειρίζονται δεν διοικούν. Οι πολίτες με την ψήφο τους δίνουν το δικαίωμα στους πολιτικούς να διοικήσουν η να κυβερνήσουν ένα τόπο η μία χώρα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή από αυτό. Να σε εμπιστεύεται ο λαός τη ζωή του. Κι εσύ να τον εξαπατάς με τις αποφάσεις σου.
Γι’αυτό ο πολίτης πρέπει να είναι πάντοτε σε ετοιμότητα. Να παρακολουθεί την εξουσία, να την κρίνει, να την αλλάζει όταν νιώθει πως τον κορόιδεψε. Ο Αμερικανός πρόεδρος Αβραάμ Λίνκολν έλεγε: “Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό”.
Ο Μαργαρίτης Τζίμας είναι πρώην Δήμαρχος Δράμας και πρώην υπουργός.
