Η πανδημία έδωσε άλλο ένα χαστούκι στη διεθνή και ακόμα μεγαλύτερο στην παραπαίουσα ελληνική οικονομία. Πότε και πώς θα βγούμε από τη χαράδρα της ύφεσης, είναι ένα θέμα υπό συζήτηση. Εδώ τολμούμε να φέρουμε και πάλι στο προσκήνιο μια πρόταση που μπορεί να λειτουργήσει ως μια μεγάλη «ένεση» για την επιζητούμενή ανάπτυξη. Πρόκειται για μια απλή όσο και αποτελεσματική ιδέα, η συνειδητή και μαζική εφαρμογή της οποίας μπορεί να ωφελήσει την ελληνική οικονομία με 10 δις ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο μεγαλύτερο μέρος των απωλειών από τις συνέπειες της πανδημίας. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ορατή επένδυση στη χώρα μας που μπορεί να γίνει από εμάς τους ίδιους. Μα μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο θα αναρωτηθούν οι αναγνώστες που διαβάζουν αυτές τις γραμμές; Μήπως υπάρχει κάποιο μαγικό ραβδί ή έχει βρεθεί ένα «λεφτόδεντρο» από όπου θα τρυγήσουμε τόσα πολλά χρήματα ;
Τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει φυσικά. Η απάντηση είναι πολύ περισσότερο απλή από όσο φαντάζεται κανείς. Και εξηγούμαστε. Στο σύνολο των 11 εκ. που κατοικούν στην Ελλάδα σήμερα, υπάρχουν περίπου 10 εκ. Έλληνες καταναλωτές όπου συμπεριλαμβάνονται όλες οι ηλικίες, από βρέφη μέχρι πολύ ηλικιωμένοι πολίτες. Αν κάθε ένας από αυτούς τους 10 εκ. καταναλωτές ο ίδιος ή εκπρόσωπός του, (πατέρας, μητέρα, γιος, αδερφός κλπ.), δαπανήσει 1.000 ευρώ το χρόνο σε αγορές ελληνικών προϊόντων που υποκαθιστούν αντίστοιχα εισαγόμενα, τότε το συνολικό έσοδο για την ελληνική οικονομία θα είναι 10 δις ευρώ ! Και οι αντίστοιχες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν θα αφορούν δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες απασχολούμενους. Τόσο απλά !
Για τους λόγους αυτούς, «Επιμένουμε Ελληνικά», με τη λογική ενός αυτοεξυπηρετούμενου οικονομικού πατριωτισμού. Αγοράζουμε ελληνικά προϊόντα και υπηρεσίες και στηρίζουμε τις ελληνικές επιχειρήσεις, γιατί απλούστατα έτσι στηρίζουμε τη χώρα μας και τον εαυτό μας. Μένουμε σε αυτό το μεγάλο σπίτι την Ελλάδα και στηρίζουμε το σπίτι μας. Κάθε ποσό χρημάτων που δαπανάμε σε εισαγόμενα, χάνεται από το σπίτι μας. Κλείνει ελληνικές επιχειρήσεις. Προσθέτει και άλλες ουρές ανέργων. Οδηγεί σε μεγαλύτερη φτώχεια, ανεργία, αδιέξοδα, απελπισία. Μας αναγκάζει να γινόμαστε επαίτες δανεικών από τους ξένους που μας μεταβάλλουν σε υποτελείς τους.
Κάθε ποσό χρημάτων που δαπανάμε για την αγορά ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών δίνει ανάσα ζωής σε ελληνικές επιχειρήσεις, δουλειές σε δικούς μας ανθρώπους, σε συμπολίτες, σε μέλη της οικογένειάς μας. Γι’ αυτό, όταν αγοράζουμε οτιδήποτε, αναζητούμε επίμονα τα ελληνικά προϊόντα. Επιλέγουμε συνειδητά το ρύζι, τα μακαρόνια, η σοκολάτα, το κρέας, το έπιπλο, ο εξοπλισμός κατοικίας ή της δουλειάς μας να είναι ελληνικά, εφ’ όσον υπάρχει φυσικά. Και τα αγοράζουμε από επιχειρήσεις που ανήκουν σε Έλληνες επιχειρηματίες και όχι σε πολυεθνικές. Περιορίζουμε όσο γίνεται τις αγορές εισαγόμενων. Στα super market ψάχνουμε επίμονα τα ελληνικά προϊόντα και διαμαρτυρόμαστε στους υπεύθυνους όταν δεν τα βρίσκουμε ή είναι μισοκρυμμένα στις προθήκες πίσω από τα αντίστοιχα ξένα. Γιατί όχι, αλλάζουμε και κάποιες συνήθειες. Μπορούμε λχ., να προτιμήσουμε το ελληνικό κρασί ή το τσίπουρο από τη βότκα ! Και για τις διακοπές μας επιλέγουμε έναν προορισμό από τη μαγική μας χώρα, την ομορφότερη χώρα του κόσμου.
Τώρα μετά την πανδημία αυτή η συνειδητή καταναλωτή συμπεριφορά είναι περισσότερο αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε. Επιμένουμε Ελληνικά. Στηρίζουμε τις ελληνικές επιχειρήσεις, προϊόντα και υπηρεσίες. Στηρίζουμε το σπίτι μας που περνάει δύσκολες ώρες. Στηρίζουμε τη χώρα αυτή που όσο και αν μας πληγώνει ορισμένες φορές, είναι δική μας, έρχεται από πολύ παλιά και έχει δικαίωμα να πάει μακριά στο μέλλον. Το οφείλουμε στον εαυτό μας και πάνω απ’ όλα στα παιδιά μας. Και για να θυμηθούμε και τον Κένεντυ. «Ας μη ρωτάμε μόνο τι κάνει η χώρα μας για εμάς, αλλά τι κάνουμε εμείς για τη χώρα μας».
Ο Θεόδωρος Κατσανέβας είναι πανεπιστημιακός και πολιτικός
