Ολοκληρώθηκε ο 62ος γύρος των Διερευνητικών επαφών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία στην Αθήνα και πάλι εν μέσω των συνεχιζόμενων τουρκικών απειλών και παράνομων δράσεων. Η κωλυσιεργία, βεβαίως, δεν ήταν τυχαία. Στόχος του Ερντογάν ήταν να φέρει την ελληνοτουρκική συνάντηση χρονικά πολύ κοντά στη Σύνοδο Κορυφής, προκειμένου να διευκολύνει τους υποστηρικτές του εντός της ΕΕ. Κι αυτό, επειδή υποτίθεται ότι στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής θα αξιολογηθεί η στάση της Τουρκίας.
Αν και η Άγκυρα το προηγούμενο διάστημα απέφυγε έντονες επιθετικές κινήσεις, φρόντισε όμως να κρατάει ψηλά την ένταση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων. Ο λόγος που το κάνει είναι ότι θέλει να καταστήσει σαφές ότι δεν κάνει ούτε βήμα πίσω από τις επεκτατικές διεκδικήσεις της κι ότι οι διερευνητικές έχουν νόημα για εκείνη μόνο εάν συμπεριλάβουν στην ατζέντα όλες τις διεκδικήσεις που σταθερά και επίμονα επί χρόνια τώρα καλλιεργεί, αλλά ακόμη και τώρα βάζει νέες στο κάδρο των διεκδικήσεων.
Η Άγκυρα δεν κρύβει τις επιδιώξεις της
Η Άγκυρα με την πρόσφατη παράνομη κάθοδο του Τσεσμέ για υδρογραφικές έρευνες στο Κεντρικό Αιγαίο αποσκοπούσε αφενός στην αμφισβητήσει των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας και αφετέρου έβαλε στην ατζέντα της αμφισβήτησης και του δικαιώματος της Ελλάδος να ενεργεί υποβρύχιες δραστηριότητες ανάμεσα στην χερσαία της επικράτεια και στα νησιά, συμπεριλαμβανομένης και της Κρήτης.
Έφθασε ακόμη να επιδώσει, λίγο πριν των Διερευνητικών Συνομιλιών, Διπλωματική νότα προς την Ελλάδα, το Ισραήλ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, με την οποία απαιτεί να της ζητηθεί η άδεια για δραστηριότητες στην «υφαλοκρηπίδα της» στην Ανατολική Μεσόγειο για τη δημιουργία συνδέσεων ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ.
Η Άγκυρα δεν κρύβει τις επιδιώξεις της. Ο στρατηγικός στόχος της αναθεωρητικής πολιτικής της φαινεται ότι εξυπηρετείται μέσω αλλεπάλληλων κρίσεων, χαμηλής έντασης και ποικίλης μορφής , με σκοπό την δημιουργία ενός συνολικού καταλόγου διμερών διαφόρων και να σύρει την χώρα μας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων , όπου η Ελλάδα έχει μόνο να χάσει, διότι δεν διεκδικεί τίποτε, ενώ η Τουρκία διεκδικεί τα πάντα. Και ενώ η χώρα μας γνωρίζει επ’ ακριβώς τις απαιτήσεις πλέον της Άγκυρας, την ίδια στιγμή πηγαίνει σε συζητήσεις και μάλιστα πέραν των Διερευνητικών σε επίπεδο Υπουργών Εξωτερικών, σαν να μην συμβαίνει τίποτε. Όταν πηγαίνεις σε συνομιλίες χωρίς εγγυήσεις, χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς κανόνες ειναι σαν να δίνεις στην Τουρκία πιστοποιητικό καλής διαγωγής, σε μια στιγμή που η Τουρκία πιέζεται από τις ΗΠΑ, πιέζεται από μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πιέζεται από το εσωτερικό της. Με τα σημερινά δεδομένα εκτιμω ότι ο δρόμος των Διερευνητικών και όχι μόνο, δεν θα οδηγήσει σε κανένα αποτέλεσμα. Απλώς συνομιλούμε για να συνομιλούμε. Μετά την Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου και μέχρι να διαμορφωθεί η νέα πολιτική των ΗΠΑ στην περιοχή μας, οι ελληνοτουρκικες σχέσεις θα πηγαίνουν από διάλογο σε κρίση και από κρίση σε διάλογο.
Η Τουρκία αυτή την περίοδο βρίσκεται σε μια φάση σύγκρουσης και ανατολίτικου παζαριού με τις ΗΠΑ. Πουλάει και παζαρεύει την γεωπολιτική της αξία στους Δυτικούς. Το ανησυχητικό για τον Ελληνισμό είναι ότι στα πλαίσια αυτού του ανατολικού παζαριού , εάν οι Τούρκοι τα βρουν με τις ΗΠΑ, θα ζητήσουν ανταλλάγματα, θα ζητήσουν προίκα και αυτά σίγουρα θα είναι στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Κύπρο. Για αυτό ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί διπλωματικά, στρατιωτικά και κοινωνικά.
Ο Κωνσταντίνος Ζιαζιάς είναι επίτιμος αρχηγός του ΓΕΣ
