Δεν θέλω να πω τα συνήθη και τετριμμένα, αλλά πραγματικά το Κυπριακό αποτελεί μια τεράστια πληγή για το νησί και τους κατοίκους του και αισθάνομαι σε προσωπικό επίπεδο ότι η συνεχής προσπάθεια για την επίλυση του ζητήματος, θα αποτελέσει βάλσαμο για όλους μας.
Δυστυχώς όμως, στην προσπάθειά μας αυτή εμπόδιο στέκεται για άλλη μια φορά η Τουρκία, η οποία δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες που της αναλογούν επί του ζητήματος. Πρόκειται για ένα πρόβλημα ανθρωπιστικό, άμεσα συνδεδεμένο με τις αρχές δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ίδιας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Καλούμε για άλλη μια φορά την Τουρκία να συμμορφωθεί
Για αυτό, λοιπόν, καλούμε για άλλη μια φορά την Τουρκία να συμμορφωθεί και να συνεργαστεί ως προς τη διευκόλυνση εξεύρεσης λύσης μακριά από μαξιμαλιστικές προσεγγίσεις. Κατανοώντας ότι όσο περνά ο καιρός, το έργο καθίσταται ακόμα πιο δύσκολο, καθώς και πιο επώδυνο, αντιλαμβανόμαστε ότι οι προσπάθειες της Κυπριακής Δημοκρατίας, της πολιτείας αλλά και της ίδιας της κοινωνίας, πρέπει να γίνουν πιο εντατικές.
Στόχος και επιθυμία και των δύο κοινοτήτων στο νησί ήταν και είναι η εξεύρεση μιας δίκαιης και λειτουργικής λύσης, η οποία θα είναι βιώσιμη. Ωστόσο, για σχεδόν μισό αιώνα από την τουρκική εισβολή, παρόλο που οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται – άλλοτε εντατικά και άλλοτε όχι – οδηγούμαστε πάντοτε σε αδιέξοδο, χωρίς να έχει επιτευχθεί μέχρι τώρα κάποια συμφωνία. Κυριότερη αιτία είναι η αδιαλλαξία της τουρκικής πλευράς και η πολιτική της άρνησης για συμμόρφωση με τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών.
Ως προς την επίλυση του Κυπριακού, επιδίωξη της Τουρκίας είναι να προστατέψει και να προωθήσει τα δικά της συμφέροντα, καθώς επίσης να διατηρήσει τα στρατεύματά της στο νησί. Στοχεύει επίσης, στην αντιμετώπιση δικών της εσωτερικών προβλημάτων και ταυτόχρονα προσβλέπει σε πλεονεκτήματα που θα προκύψουν για την ίδια – τόσο για τη θέση της στην περιοχή, όσο και για την ενταξιακή της πορεία στην ΕΕ – με την επίτευξη μιας συμφωνίας.
Παρακολουθούμε έναν Ερντογάν, γαντζωμένο από την καρέκλα της εξουσίας, να κινείται με σπασμένα τα φρένα
Ενόψει της άτυπης πενταμερούς, κρατώ μικρό καλάθι και τα συναισθήματά μου είναι ανάμεικτα. Είναι πραγματικά παράδοξο να μπαίνουμε στη διαδικασία διαπραγμάτευσης και διεκδίκησης δικαιωμάτων και ελευθεριών που είναι κεκτημένα, τα οποία μας στερήσανε με παράνομο τρόπο. Θέλω να τονίσω για άλλη μια φορά, ότι το Κυπριακό δεν είναι ζήτημα δικοινοτικών διαφορών. Πρόκειται για ζήτημα παράνομης εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής των εδαφών μας.
Δυστυχώς, μέσω και της τροποποίησης του Συντάγματος της Τουρκίας με το δημοψήφισμα που διενήργησε τον Απρίλιο του 2017, ο Ερντογάν κατέστησε εαυτόν ως απόλυτο άρχοντα.
Παρακολουθούμε έναν Ερντογάν, γαντζωμένο από την καρέκλα της εξουσίας, να κινείται με σπασμένα τα φρένα. Προκειμένου να αποπροσανατολίσει την τουρκική κοινωνία, γίνεται ολοένα και πιο επιθετικός στο εξωτερικό και στην πολιτική που ακολουθεί.
Ζούμε την κλιμακούμενη τουρκική προκλητικότητα στην κυπριακή ΑΟΖ, στον Έβρο, στο Αιγαίο, στη Συρία, στο Βόρειο Ιράκ, στη Λιβύη και στην Αρμενία. Παρουσιάζει γαλάζιες πατρίδες, εκβιάζει καθημερινά την Ευρώπη με τους μετανάστες και στο εσωτερικό μέτωπο προβαίνει σε χιλιάδες διώξεις και φυλακίσεις ανθρώπων με συνοπτικές διαδικασίες.
Οι ευθύνες της Τουρκίας είναι βαρύτατες και η φραστική καταδίκη δεν έχει κανένα αποτέλεσμα. Υπάρχει ανάγκη και αυτό είναι έκδηλο να ασπαστεί η Ένωση μία κοινή εξωτερική πολιτική. Το έχω πει πολλές φορές και αυτό είναι φανερό, ότι η Τουρκία καταλαβαίνει μόνο από λόγια που συνοδεύονται από πράξεις και η ΕΕ θα πρέπει να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με τον Ερντογάν.
Θεωρώ, ότι όλα αυτά είναι αρκετά για να μας κινητοποιήσουν και να μας πείσουν ότι οφείλουμε να δράσουμε Αθήνα και Λευκωσία βάσει ενός συλλογικού σχεδιασμού με στόχο την υπέρβαση των τουρκικών εμποδίων όσον αφορά το Αιγαίο και τη διεκδίκηση και επίτευξη μιας βιώσιμης και λειτουργικής λύσης για το Κυπριακό.
Ο Λουκάς Φουρλάς είναι Ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ & ΕΛΚ
