Πάλι πλένει τα χέρια του ο σφαγέας
Μ.Σκουρολιάκου,Ο σφαγέας
Είτε είναι κάποιος θεοσεβούμενος,είτε όχι,τα πρόσωπα της Μεγάλης βδομάδας έχουν εντυπωθεί στη μνήμη μας από τότε που ήμασταν παιδιά και πολλοί από τους Αποστόλους έχουν μπει τόσο στη λαογραφική ,όσο και στο λογοτεχνική συλλογική συνείδηση[άλλοι ως παράδειγμα προς αποφυγή κι άλλοι προς μίμηση]
Αν,κατά βλάσφημο τρόπο,θεωρήσουμε ότι στο πολιτικό μας σύστημα ως Χριστός μπορεί να θεωρηθεί η Δημοκρατία,αναρωτιέμαι ποιοί πολιτικοί εκφράζουν και ενσαρκώνουν τα άλλα πρόσωπα του θείου δράματος
Με άλλα λόγια ποιός παιζει σήμερα το ρόλο του Ιούδα[με τη γνωστή ‘πολιτική-αυτοκτονική’ κατάληξη],ποιός είναι ο αρνητής Πέτρος [με την ιδιοτελή ‘μεταγραφή’ από το ένα κόμμα στο άλλο],ποιός ο Ιωάννης[πιστός αλλά δειλός φίλος και συνεργάτης],ποιά η Μαρία Μαγδαληνή[παρεξηγημένη και περιθωριοποιημένη γυναίκα και λόγω φύλου],ο Πόντιος Πιλάτος[ο δικάζων αλλά ισορροπιστής δημόσιος λειτουργός] κι εντέλει ο Βαραβάς[ο δημοφιλής στον όχλο ληστής]
Επειδή σε όλη την πολιτική ιστορία του τόπου αλλά και σε όλα τα σύγχρονα κόμματα κυκλοφορούν,συχνά και πρωτοστατούν,τέτοιοι ανθρωπολογικοί τύποι,νομίζω,ότι λόγω και των ημερών αλλά και των συνεχών επαφών των κομμάτων[sic]για ενότητα και συμπαράταξη,καλά θα ήταν άπαντες να μελετήσουν ,αν όχι με ευλάβεια,τουλάχιστον με ιστορική διάθεση τον πίνακα του Μυστικού Δείπνου
Ίσως έτσι να βγάλουν περισσότερο ασφαλή συμπεράσματα για το ποιός [και γιατί] προδίδει τη Δημοκρατία, από εκείνα που ακούνε και διαβάζουν στα ΜΜΕ του Οίκου της εμπορευματοποιημένης και κατευθυνόμενης ‘πίστης’ των αφελών
